نترس، طلاق بِده!
کم نیستند افرادی که در مسیر تلاش، از حاشیه‌ها می‌نالند و باز هم کم نیستند آنانی که در حاشیه‌ها گرفتار می‌شوند و تلاش هوشمندانه در راه هدف را به تلاش سختکوشانه در راه حاشیه بدل می‌کنند!
هنگامی که تصمیم می‌گیریم و قدم در راه می‌گذاریم، هر چیزی و هر راهی غیر از آن، حاشیه است. بله هر چیزی».
برای موفقیت در مساله‌ای مانند کنکور و آزمون وکالت و.، وارد مسیری می‌شویم که نیازمند آن است که چند ماه از عمر را به سبک دیگری سپری کنیم. با همان سبک قبلی زندگی، احتمالا به همان نتایج قبلی خواهیم رسید؛ نه نتایج جدید و شگفتی‌ساز. پس باید سبک زندگی را در این مدت تغییر داد.
دقت کنیم که این مدت قرار نیست تا ابد باشد؛ بلکه صرفا بناست مثلا چهار پنج ماه (کمتر یا بیشتر) به گونه‌ای دیگر زندگی کنیم و نه تمام عمر را! چهار یا پنج ماه در گستره عمر، ناچیز است.
سوال اینست که: با حاشیه‌ها چه کنیم؟
اولین نکته اینکه اگر به شیوه سابق بر این، با حاشیه‌ها برخورد کنیم، هیچ تغییری در زندگی نداده‌ایم و عملا وارد مسیر کوتاه تلاش نشده‌ایم! پس باید شیوه متفاوتی در برخورد با حاشیه‌ها نسبت به گذشته در پیش بگیریم.
حال چه رویکرد متفاوتی با حاشیه‌ها داشته باشیم؟
تصوری‌ست محال اگر گمان کنیم که برخورد ملایمت‌آمیز و سرشار از ملاطفت بتواند حاشیه‌ها را رام کند؛ بلکه آنها را سرکش‌تر خواهد کرد.
حاشیه دو ویژگی دارد:
۱- تمامیت‌خواه است؛ یعنی بلعیدن تمام وقت!
۲- زاد و ولد می‌کند؛ یعنی حاشیه، حاشیه می‌سازد!
آنها به چند دقیقه و چند ساعت راضی نمی‌شوند. بلکه تا تمام وقت را نبلعند، ما را رها نخواهند کرد.
به گونه‌ای برای ما ظاهرسازی می‌کنند و خود را مظلوم جلوه می‌دهند که انگار نسلی رو به انقراض دارند و اگر هم‌اکنون به آنها نپردازیم، باقیمانده عمر را در حسرت و افسوس خواهیم ماند!
به قول حافظ:
حالی خیال وصلت، خوش می‌دهد فریبم.»
باید بی‌رحم بود.
باید نسبت به حاشیه‌ها بی‌رحم بود.
باید با حاشیه مانند خودش رفتار کرد.!
حاشیه بی‌رحم است پس ما نیز باید بیرحمانه با او برخورد کنیم. حاشیه ظاهری خوش و چشمانی فریبا دارد ولی باطنی بی‌رحم و سنگدل و عصیانگر. اگر گرفتار فریب چهره‌ی معصومانه‌ی حاشیه شویم، آن چهره زیبا تبدیل به تندخویی سرکش میشود و به چنان سرعتی تولیدمثل می‌کند که گویی تنها غریزه وی، شهوتِ بقاست!
شیوه چشمت، فریب جنگ داشت
مـا ندانستیم و صـلـح انگاشـتیم!
حافظ»
حاشیه‌ها همواره بودند و هستند. دل دادن به چیزی که همیشه قرار است باشد، در مسیر کوتاه موفقیت چه سود دارد؟
نترس. طلاق بِده حاشیه‌ها را. دل بِکَن. هر چقدر هم که زیبا و دلفریب و وسوسه‌انگیز باشد. فقط همین چهار پنج ماه قرار است که مجرّد بمانی. با تجرُّدِ چندماهه از حاشیه‌ها، کسی از بین نرفته و هلاک نشده است!
نترس. آنها همیشه هستند. بگذار بعدها به آنها بپردازی؛ نه هم‌اکنون.
در مسیر این چندماهه‌ی تلاش، حاشیه‌ها فقط سزاوارِ طلاقند و بس!
به فرموده حافظ:
عروسی بس خوشی ای دختر رز
ولـی گَـه گَـه ســـزاوارِ طــلاقــی!
درباره این سایت